Frá 17. til 20. janúar 2023 hittist heimselítan úr stjórnmálum og viðskiptum í Davos á hinni árlegu ráðstefnu World Economic Forum. World Economic Forum er einkarekin svissnesk stofnun og þrýstihópur. Á fundi þeirra koma saman greiðendur meðlimagjalds meðlimir sem að kaupa þátttöku, leiðandi alþjóðlegir efnahagssérfræðingar, stjórnmálamenn, vísindamenn, félagsmálaaðilar og blaðamenn til að ræða málefni líðandi stundar á heimsvísu. Samkvæmt Wikipedia er vettvangurinn aðallega fjármagnaður af 1.000 aðildarfyrirtækjum þess – yfirleitt alþjóðlegum fyrirtækjum með veltu yfir fimm milljarða Bandaríkjadala.

Manager magazin greindi frá því fyrir fundinn: „World Economic Forum (WEF) kynnti nýlega árlega alþjóðlega áhættuskýrslu sína. Höfundar draga saman niðurstöður skýrslunnar með setningunni: „Næsti áratugur mun einkennast af vistfræðilegum og félagslegum kreppum, knúnum áfram af undirliggjandi geopólitískum og efnahagslegum stefnum.“ Klaus Schwab (84), stofnandi WEF, talar um margþætta kreppu, sem muni ofbjóða þeim sem taka ákvarðanir.“ Er Klaus Schwab með þessari yfirlýsingu að gefa í skyn að „ákvarðanatakar“, þ.e.a.s. ríkisstjórnir landanna, munu ekki lengur geta ráða við komandi kreppur á eigin spýtur?

Í bók Klaus Schwab frá 2018 „Framtíð fjórðu iðnbyltingarinnar“ skrifar lögfræðingurinn Anne-Marie Allgrove þá athyglisverðu grein „Regluverk byggt á mannréttindum“. Tilvitnun: „Tæknin opnar fólki gífurleg tækifæri í dag en við verðum að halda áfram að huga að áhrifum tækninnar á fólk, daglegt líf þess og skynun þeirra á mannréttindi sín. Hins vegar er þetta ekki lengur eingöngu ætlað ríkisstjórnum og alþjóðastofnunum. Hér þarf einkageirinn að taka forystu.“

Endurtekið á mannamáli: samkvæmt WEF og Klaus Schwab ættu ókjörnar stofnanir, þ.e.a.s. hvorki stjórnvöld né löggjafi heldur einkastofnanir að taka að sér „leiðtogahlutverkið“ og ákveða hvaða staðlar og reglur eiga að gilda um nútímatækni vegna hve líkurnar á misnotkun séu miklar.

Hvernig má það vera að einmitt einkafyrirtæki sem fyrst og fremst njóta góðs af nýrri tækni, eigi að taka forystu við þróun og framfylgni mannréttinda? Ætti þetta ekki að vera verkefni stjórnlagaríkis sem er ekki knúið áfram af gróðafýsn svo það sé í raun og veru sett í framkvæmd íbúunum til verndar?

Er ekki ráðlegt að fylgjast vel með WEF svo fjórða iðnbyltingin sem spáð var fyrir um leiði ekki til algerrar réttindasviptingar íbúa og ríkis?

Video hér á nokkrum tungumálum Kla.tv/is

Dagana 15.-19. janúar 2024 verður haldinn 54. ársfundur Alþjóðaefnahagsráðsins – í stuttu máli WEF –í Davos-Klosters í Sviss. Þátt munu taka yfir 100 ríkisstjórnir, allar helstu alþjóðastofnanir, 1.000 stærstu alþjóðlegu fyrirtækin, mikilvægar fræðistofnanir og aðrar stofnanir og alþjóðlegir fjölmiðlar. Varla efast nokkur um að líta megi á WEF og frumkvæði þess sem drifkraft hnattvæðingarinnar. Hnattvæðingin er orðin samfélagsleg staðreynd. Hnattvæðing eða glóbaliseríng kemur frá „global“ – „varðar allan heiminn“ - og þýðir bókstaflega „verðandi á heimsvísu“. Aðrir sjá hins vegar alþjóðlegt samsæri á bak við WEF og átaksverkefni þeirra „Great Reset“ (útskýring: Ísl - Endurræsingin mikla). „Alþjóðlega elítu í stjórnmálum og viðskiptum sem stefnir að hnattrænu einræði.“ Þetta sjónarmið um hugsanlegt alheims samsæri er rægt af nánast öllum svonefndum rótgrónum, samræmdum fjölmiðlum og tuggið á því sem samsæriskenningu líkt og möntru. En hvar liggja mörkin milli hnattvæðingar, hnattrænna stjórnarhátta og miðlægrar heimsstjórnar? Eru yfirhöfuð til takmörk eða skapar vaxandi hnattvæðing einfaldlega jarðveg fyrir miðstýrða heimsstjórn? Þessi útsending varpar ljósi á þessar spurningar og kannar hvað er að baki WEF og Great Reset: Hverjir eru huldustjórendur þess og er samt um alþjóðlegt samsæri að ræða? Uppruni og stofnun WEF Árið 1971 stofnaði þýski hagfræðingurinn Klaus Schwab sjálfseignarstofnunina „European Management Conference“. Árið 1987 var hún endurnefnd „World Economic Forum“ eða í stuttu máli WEF. Á örfáum áratugum hefur WEF tekist að verða einn mikilvægasta pólitíska og efnahagslega stjórnunar- og hreyfiafl í heimsmálum. Í bók sinni „World Economic Forum – The World Power in the Background“ spyr þýski blaðamaðurinn og fjármálasérfræðingurinn Ernst Wolff hvernig óþekktur þýskur prófessor hafi getað skotist sjálfur upp í slíkar ólýsanlegar hæðir með svissneskri stofnun sinni. Voru kannski áhrifamikil öfl í bakgrunninum sem studdu hann?

Hér er hægt að sjá hvað kla.tv hefur um þetta að segja KLA.TV/is í útsendingu sinni.

(á íslensku)